Ενα πολύ όμορφο κείμενο αφιερωμένο στην Λεβιδιώτισσα μάνα και στις μανούλες όλου του κόσμου:
“Του ανθισμένου και μυρωδάτου Μάη του μήνα της αναδημιουργίας της φύσης, διάλεξαν μια μέρα για να γιορτάσουν τη μάννα. Πότε άλλοτε θα μπορούσε να γιορταστεί, παρά μια μέρα του Μαγιού, τότε που γιορτάζει η μεγάλη μητέρα όλων μας, η μάνα-ΓΗ. Τη μάνα που δημιουργεί τη ζωή. Τις μάνες όλου του κόσμου που οραματίζονται να φτιάξουν ανθρώπους ελεύθερους σε ένα κόσμο ειρηνικό, χωρίς βία, χωρίς πολέμους, χωρίς τις αόρατες δυνάμεις του ολέθρου, της καταστροφής, της πείνας, της ορφάνιας. Σήμερα τιμάται η μάνα σε όλο τον κόσμο. Μάνα! Θεία μορφή, επίγειος άγγελος, ουράνιος θησαυρός. Ημερεύει τα άγρια πάθη, μαλακώνει την τραχύτητα και σκληρότητα της καρδιάς αποτρέπει με ένα δάκρυ απάνθρωπους στόχους. Μάνα! Φως κι ελπίδα για τους μικρούς, παρηγοριά και στήριγμα για τους μεγάλους, σκέπη, καταφυγή και οχύρωμα για όλους.
Μάνα, μανούλα, μητέρα, μαμά. Λέξεις απλές, γλυκές και μεγάλες. Πόσες άλλες έννοιες δεν κρύβονται πίσω από καθεμία. Αγάπη, στοργή, αφοσίωση, αυτοθυσία, γενναιοδωρία, τρυφερότητα. Όπως και αν σε φωνάζουν, είσαι εσύ. Εσύ με το γλυκό χαμόγελο, το βελούδινο χάδι, εσύ με την αγκαλιά την ορθάνοικτη, με τη γραμμή της αγωνίας στο μέτωπο, με το δάκρυ το κρυφό, με τα λόγια τα παρήγορα. Ένας ρόλος ιερός ισχυρός και αναντικατάστατος. Μανούλα, σε θυμόμαστε πάντα πρόθυμη να προσθέτεις την αγάπη σου, να αφαιρείς το άγχος μας, να πολλαπλασιάζεις την έννοια σου και να διαιρείς τους φόβους μας. Απλές λέξεις από το αριθμητάρι της καρδιάς. Εσύ μας μετάγγισες τη ζωή, εσύ μας τη ζωγράφισες, και σε ευχαριστούμε για κάθε της χρώμα: για το πράσινο της ελπίδας και το γαλανό της γαλήνης, για το πορφυρό της αγάπης και το κόκκινο της ζεστασιάς, για το ροζ των ονείρων και το μωβ της γνώσης για το γκρίζο της θλίψης και το λευκό της χαράς.
Μάνα δε βρίσκεται λέξη καμία
Να χει στον ήχο της τόση αρμονία
Θα πει ο ποιητής. Και ο λαός μας
που τα πάντα φιλοσοφεί θα δώσει το όνομα της Μάνας
σε κάθε τι σημαντικό. Μάνα- Γη, Μητέρα Ελλάδα,
Μάνα –Κυρά μου και θα εννοεί την Παναγιά”.
Μ.Ρ.